| Online |
 Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanch Uzytkowników: 206
Nieaktywowany Użytkownik: 0
Najnowszy Użytkownik: Justyna001
|
|
 |
Historia Zadzimia |
|
ZADZIM
Wieś, siedziba Gminy, położona w odległości około 15 km na pn. - zach. od Szadku przy starym szlaku handlowym, łączącym Sieradz z Łęczycą.
Ważny ośrodek usługowo - handlowy.
Pierwsza pisana wzmianka pochodzi z 1386 r.
W przeszłości Zadzim należał do Zaleskich z Otoka, Radomickich, Sapiehów, Lubomirskich.
W XVIII wieku dobra zadzimskie były własnością Dąmbskich z Lubrańca, a potem Jarocińskich.
W centrum wsi stoi murowany późnorensansowy kościół św. Małgorzaty, wzniesiony w latach 1640 - 42, na miejscu poprzedniego, wzmiankowany w1416 r., odbudowany w 1903 i 1926 r. 
Fundatorem tego kościoła był Aleksander z Otoka Zaleski h. Dołęga, podsędek sieradzki. Jego portret w całej postaci z napisem i datą 1647 wisi w kościele.
Jest to kościół murowany, jednonawowy, z wieżą przykrytą barokowym hełmem.
Na styku ściany i czworobocznej wieży - cylindryczna wieżyczka z kluczowymi otworami strzelniczymi, mieszczącą obecnie klatkę schodową na chór, która według tradycji identyfikuje się z basztą obronną - pozostałością dawnego kościoła.
Wewnątrz sklepienie kolebkowe z lunetami o późnorenesansowej dekoracji stiukowej typu kalisko-lubelskiego.
Z prezbiterium do zakrystii wejście prowadzi przez marmurowy wczesnobarokowy portal z 1642 r.
Wyposażenie wnętrza głównie barokowe - z XVI i XVII w. Cenne nagrobki z XVI i XVII w., wśród nich marmurowy, renesansowy nagrobek Jana i Katarzyny Burzeńskich, wykonany w 1556 r.
Przy drodze do Pęczniewa znajduje się park podworski (ok. 7,7 ha), założony w połowie XVIII w. przez Karola Dąmbskiego, pułkownika wojsk koronnych na planie herbu rodowego - Godziemba.
Zachowały się aleje grabowe, pomnikowe okazy dębów szypułkowych, jesionów, lip, kasztanowców i modrzewi europejskich.
Po starym cmentarzu (na granicy parku, od strony wsi) pozostał już tylko grób Jarocińskich i mogiła n.n. powstańca 1863 r., który zmarł z ran w miejscowym dworze.
Mogiła ta została odtworzona w 1990 r. dzięki Kalinie Kowalczewskiej.
Jej uroczyste poświęcenie w dniu 3 Maja poprzedziła uroczystość patriotyczna.
W parku zachował się, z wnętrzem zniekształconym przebudową, piętrowy dwór neoklasycystyczny z połowy XIX w., zbudowany
przez Wojciecha Jarocińskiego.
|
|
| Logowanie |
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|